Home » Shen Yun » Shen Yun Zuo Pin » Shen Yun Zuo Pin reviews » Shen Yun Compositions » Symphony Orchestra pieces » 2018 season » Verheven Geest op de Steppe: Van de uitgestrekte graslanden tot het moderne leven – leren hoe je uit de Mongoolse kunst van gastvrijheid kansen kunt grijpen
Recensie van een Shen Yun-compositie

{Recensie van een Shen Yun-compositie} Verheven Geest op de Steppe: Van de uitgestrekte graslanden tot het moderne leven – leren hoe je uit de Mongoolse kunst van gastvrijheid kansen kunt grijpen

Foto van auteur
Gepost door Cheetahara
Laatst bijgewerkt:
VERKLARING: Onze recensies worden puur gedreven door onze passie voor de traditionele Chinese cultuur en de voorstellingen van Shen Yun. Wij bevestigen dat onze inhoud, zowel de recensies als de video's, geen affiliate links bevat en dat we geen commissies ontvangen voor onze beoordelingen. Verder is dit op geen enkele manier een gesponsorde recensie in enige vorm, wijze of gestalte. Onze inzichten zijn onafhankelijk en gericht op het herleven en delen van de pracht van oude tradities, vrij van commerciële belangen.
Verheven Geest op de Steppe
Eersteklas
Heb je zin in de complete Shen Yun Zuo Pin ervaring? Stop dan niet hier! Klik hieronder op de knop voor de volledige video. Een vriendelijke herinnering: het volledig ervaren van alles wat Shen Yun Zuo Pin te bieden heeft, gaat meestal gepaard met een abonnementskost.
Notities:

Het artikel dat u gaat lezen, bevat subjectieve evaluaties en commentaren, die zijn gebaseerd op de persoonlijke inzichten van de auteur over de Shen Yun Zuo Pin video.

Krijg onbeperkte toegang tot alle originele video’s van Shen Yun door je vandaag nog te abonneren! Stap in een wereld van topdans, betoverende muziek, vocale wonderen, verhelderende masterclasses en boeiende korte films van Shen Yun Performing Arts.

MAANDELIJKS
USD
29,99
/maand
JAARLIJKS
BESPAAR 40% +
USD
16,67
/maand
Jaarlijks gefactureerd voor $199,99
Betaal niets voor de eerste week! Je wordt gefactureerd zodra je gratis proefperiode afloopt. Op elk moment opzegbaar. Periodieke facturatie. Alleen voor nieuwe abonnees.
Als je besluit te ondersteunen door te abonneren, bedenk dan dat jouw bijdragen rechtstreeks naar Shen Yun gaan. Udumbara profiteert niet, noch ontvangen wij commissies van je abonnementen.

Stelt u zich voor dat u midden in een uitgestrekte steppe staat, waar de natuur niet alleen een prachtig landschap is, maar ook een levensbron en de hartslag van de mensen die met dit land verbonden zijn. Mongolië – een gebied waar traditie en natuur nauw met elkaar verweven zijn en zo een unieke harmonie tot stand brengen. Op de uitgestrekte grasvlaktes van de noordelijke steppe laten Khoomei-artiesten zich leiden door hun zoektocht naar inspiratie, duiken de natuur in en zoeken de meest ideale omgeving om hun keelzang ten gehore te brengen. Het is een klank die uit de diepten van de aarde lijkt op te stijgen en vervuld is van de geest van de hier heersende natuur.

De Mongolen staan bovendien bekend om hun enthousiasme en gastvrijheid, bijna alsof ze iedere gast die hier aankomt een familiaire sfeer geven. Bij hen leren we nog meer over optimisme, moed en volharding, die achter hun eenvoudige voorkomen verborgen liggen – met name over een houding van volledige inzet en een royale geest, waarmee ze alle uitdagingen op hun pad tegemoet treden.

Juist deze waarden en deze geest hebben het stuk „Verheven Geest op de Steppe“, een compositie van artistiek directeur D.F., gearrangeerd door Jing Xian, diep geïnspireerd. Het werk heeft de eerder genoemde elementen samengebracht en dichter bij het wereldwijde publiek gebracht, door alle grenzen van taal en geografie te overstijgen, om een majestueuze en inspirerende geest over te brengen.

De Mongoolse essentie vangen door de harmonie van strijkers en trombone

Het stuk begint met zachte en diepe trillingen van de strijkers, die ons naar de uitgestrekte steppe van Mongolië leiden. Deze zachte klanken lijken het beeld te schetsen van een groene grasvlakte, die raast in de koele wind en zich onder een open hemel uitstrekt. Dan klinkt plotseling de trombone, diep en vol energie, als een echo uit de aarde, die in de stille uitgestrektheid nieuw leven wekt. De klank van de trombone weerklinkt bovendien als een hoorn en draagt niet alleen de ziel, maar ook de kracht en standvastigheid van de Mongolen in zich.

Wanneer de tromboneklank langzaam verstilt, leggen de strijkers daarmee een stevige basis en schetsen ze een beeld van een majestueus natuurlandschap, waar mensen geen passieve toeschouwers blijven, maar een onlosmakelijk deel van dat tafereel worden. De onzichtbare kracht van de steppe weerspiegelt de levenswijze van de Mongolen – onlosmakelijk verbonden met de uitgestrekte steppe, maar altijd klaar om nieuwe uitdagingen aan te gaan, zoals de tromboneklank onverwachts door de serene harmonie van de strijkers heen snijdt.

Daarna klinkt de Erhu met een langzame, zachte toon die de luisteraar naar een dieper gevoelsniveau voert. Deze melodie doet denken aan het traditionele Mongoolse „Lange Lied“ – een stijl die wordt gekenmerkt door uitgestrekte, lyrische passages en een langzaam, contemplatief tempo. Zulke liederen gaan vaak over het leven en het landschap van de steppe en roepen beelden op van uitgestrekte velden, veeherden en de uitgestrekte hemel. Het geluid van de Erhu klinkt als een persoonlijke vertelling over de diepe verbondenheid van de Mongolen met hun natuur en cultuur.

Op dit moment komt de cello in beeld en imiteert de traditionele Mongoolse Khoomei-kunst (keelzang). Deze bijzondere zangtechniek is ontwikkeld om de complexe klanken van de natuur na te bootsen en speelt een onmisbare rol in de artistieke cultuur van de mensen hier. Sinds de 13e eeuw wordt Khoomei gebruikt om de natuur, de voorouders en helden te eren en komt het vaak voor in belangrijke ceremonies. Dat het Shen Yun Orkest de cello inzet om deze unieke klanken weer te geven, is een opmerkelijke innovatie. Khoomei is niet alleen de essentie van de Mongoolse kunst, die zich over een zeer lange geschiedenis heeft ontwikkeld en nauw verbonden is met het spirituele leven van de mensen hier, maar kenmerkt zich ook door weinig woorden en uitgerekte tonen, waardoor het ideaal geschikt is voor instrumentale interpretatie, vooral met de cello. Zijn klank weerklinkt als een oprecht verhaal van een lokale inwoner die probeert de schoonheid en de geest van de eindeloze steppe over te brengen aan een wereldwijd publiek. Juist deze combinatie overbrugt alle culturele en taalgrenzen en laat de luisteraars in elke noot de essentie van het Mongoolse leven voelen.

Bovendien zult u in dit werk nog een ander opvallend kenmerk diepgaand voelen, namelijk de eenvoud en oprechtheid ervan. Hoewel de structuur eenvoudig is, bevat het toch intense emoties die duidelijk de traditionele eigenschappen van de Mongolen weerspiegelen: hun eenvoud, hun levensstijl en hun hartelijk ervaren gastvrijheid. Deze eigenschappen zijn geen abstracte concepten, maar eerder reële ervaringen die je duidelijk voelt zodra je voet in Mongolië zet – op een plek waar de warmte en vrijgevigheid van de mensen op elk moment voelbaar worden.

De geest van gastvrijheid door de dans met eetstokjes

Naarmate het werk geleidelijk vordert, komen de geest van gastvrijheid en de warmte van de Mongolen duidelijk naar voren door het verschijnen van het hoofdthema bij ((0:47)). De vrolijke klanken van de viool, die met een snel en levendig ritme klinken, roepen onmiddellijk beelden op van gepassioneerde Mongolen die opgaan in de vreugde en uitbundigheid van traditionele dansen.

Deze energie wordt versterkt door de heldere en frisse klankkleur van bekkens, trompetten, Franse hoorns, fluiten en hobo’s. Elk instrument, met zijn unieke eigenschappen, draagt bij aan het vormen van een muzikaal beeld dat niet alleen kleurrijk is, maar ook net zo flexibel als de bewegingen van de lokale bevolking. De krachtige melodieën weerspiegelen het enthousiasme en de oprechtheid van de Mongolen wanneer ze welkomsdansen uitvoeren die overstromen van gastvrijheid. Stel je voor hoe ze met bosjes eetstokjes in hun handen ritmisch op hun lichaam tikken en daarbij scherpe, klankvolle tonen produceren die een levendige en fascinerende sfeer creëren.

En in een volgend moment vertraagt het ritme even, maar niet om te stoppen, maar om meer energie te verzamelen en zich voor te bereiden op een nieuwe explosie. De muziek behoudt haar behendigheid en opwinding, maar begint zich open te stellen voor een ruimer gevoel—een vrijheid die doet denken aan helden te paard die over de steppe galopperen, vrij en ongetemd onder de uitgestrekte hemel. De melodie strekt zich uit om de oneindigheid van de natuur te omvatten en nodigt de luisteraars uit hun hart te openen en de kansen en ervaringen die het leven biedt te verwelkomen.

Dit muziekstuk is een lied van vrijheid – een vrijheid die zo wijd en mooi is als het leven zelf, een plek zonder grenzen of beperkingen, waar de uitgestrektheid van de steppe altijd nieuwe horizonten opent. En de Mongolen, met hun optimistische geest, zien overal open deuren, kansen die hen aanmoedigen om altijd rechtdoor te blijven gaan. Wanneer de melodie omhoog schiet, draagt het de geest van vrijheid en de vrijgevigheid van de Mongolen met zich mee en moedigt ons aan om elk moment volledig te leven – met al onze passie en een open hart. Precies door deze positieve levenswijze ontstaat een unieke, verkwikkende en vrije aard van deze mensen – mensen die met enthousiasme leven, met elan ontdekken en elke situatie met volledige toewijding aangaan.

Een moment van bezinning met het traditionele Lange Lied

((1:56)) Nadat de melodie zijn hoogtepunt heeft bereikt, schakelt het werk onverwacht over naar een korte stilte – een vredig moment waarin de luisteraar even kan pauzeren en de emoties die de muziek heeft opgeroepen diep kan ervaren. Deze stilte wordt vervolgens gevuld met vertrouwde, diepe en weerklinkende klanken. Op dit punt komt het Franse hoorn tevoorschijn, neemt de rol over die eerder door de erhu in het openingsdeel werd vervuld, en doet de geest van het Mongoolse „Lange Lied“ opnieuw tot leven komen.

De strijkers, nu in harmonie met de percussie, voeren het ritme voort en schetsen het beeld van dansers die de traditionele welkomstdans uitvoeren. Echter, het ritme is nu langzamer geworden en de bewegingen lijken bedachtzamer en losser. De ooit scherpe klanken van de eetstokjes die op het lichaam slaan, zijn nu zachter geworden en creëren een behaaglijke, intieme sfeer. De aanvankelijke opwinding neemt geleidelijk af en maakt plaats voor een oprecht gesprek tussen de gastheren en hun gasten.

((2:35)) De melodie gaat verder met de verschijning van de erhu, pipa en viool, die een beeld schetsen van vreugdevolle momenten die verre gasten delen met de lokale bevolking. De noten klinken oprecht en eenvoudig, maar bevatten een bijzondere emotie. Hoewel ze niet pompeus of ingewikkeld zijn, brengt deze melodie warmte en vertrouwdheid, waardoor de luisteraar het gevoel krijgt alsof hij naar huis terugkeert, ongeacht hoe ver de geografische afstand ook mag zijn.

De oprechtheid van de Mongolen straalt door elke melodie heen, waardoor je het gevoel krijgt dat je aanwezig bent in die ruimte, samen hun vreugde en openheid deelt. Het is gemakkelijk om je voor te stellen dat als je zulke warme en oprecht vriendelijke mensen in het echte leven ontmoette, je meteen door hen aangetrokken zou worden, net zoals dit werk je betovert. In hun nabijheid voel je rust en kalmte – kostbare gevoelens die in een moderne, vaak haastige en soms kille wereld zo dringend nodig zijn.

De Mongolen zijn niet alleen gezegend met een uitgestrekte steppe, maar bezitten ook grote harten. In dit gedeelte van het stuk stijgt de melodie verder naar een nieuw hoogtepunt, blijft daarbij eenvoudig en draagt toch een taaie kracht. Hun structuur hoeft niet overdreven pompeus of complex te zijn om de boodschap over te brengen; integendeel, juist de zuiverheid en oprechtheid zijn voldoende om het werk een diepe verbinding met het publiek te laten opbouwen.

Afscheidsgroeten en nieuwe beginnen

((3:25)) Wanneer dit moment aanbreekt, wordt de muziek geleidelijk rustiger en vertraagt ze, gedragen door de emotionele klanken van de erhu. De verandering in ritme en klankkleur geeft een gevoel van afscheid, alsof het nu tijd is om de verre gasten op weg naar huis te laten gaan. In de ontroerende tonen van de erhu voel je een vluchtige weemoed, een aarzeling om echt afscheid te nemen. De Mongolen, bekend om hun hartelijke gastvrijheid en warme oprechtheid, zetten altijd hun hele hart en ziel in om hun gasten welkom te heten en te ontvangen. Wanneer het moment van afscheid nadert, vinden ze het heel natuurlijk moeilijk om vaarwel te zeggen – een spiegelbeeld van hoe diep ze deze verbondenheden waarderen. Het is een gevoel dat dankbaarheid voor de samen doorgebrachte tijd verenigt met verdriet over het einde daarvan.

Maar zoals vaak in het leven betekent een afscheid niet het einde, maar een teken van nieuwe beginnen die op het punt staan plaats te vinden. Het leven op de steppe moet, net als de stroom van de muziek, doorgaan en voortdurend vooruitgaan. Bij ((3:36)) verandert het ritme drastisch: met vastberaden strijkstokslagen van de strijkers ontstaat het beeld van paarden die in volle galop over de uitgestrekte grasvelden jagen. Dit snelle ritme weerspiegelt een besluitvaardige houding tijdens de levensreis. De Mongolen, gevormd door hun gulle en vrijheidslievende natuur, laten zichzelf niet te lang verzinken in het verdriet van afscheid. In plaats daarvan keren ze terug naar hun nomadische levensstijl, waarin alles in harmonie met de natuur stroomt en ze altijd de eindeloze horizon moeten volgen. Het orkest bouwt zich op naar een nieuw hoogtepunt, brengt het hoofdthema terug met hernieuwde kracht en het stuk eindigt uiteindelijk met een levendige en jubelende melodie.

Als ik hierover nadenk, realiseer ik me dat de relaties die we in het leven opbouwen — ook al zijn ze vluchtig — niet willekeurig zijn. Ze verdienen het om gekoesterd te worden als waardevolle kansen — net zoals de Mongolen elke ontmoeting op hun reis altijd in ere houden. Ze grijpen deze kansen met volle enthousiasme en ontmoeten elke gast met oprechte hartelijkheid. Echter, ze begrijpen ook dat komen en gaan een natuurlijk onderdeel van het leven is, dus accepteren ze het kalm, herstellen ze zich snel en gaan ze verder, gedragen door een geest van moed en vrijheid die hen kenmerkt.

Deze houding is tegelijkertijd een waardevolle les voor ons, die ons eraan herinnert onze ziel in harmonie te brengen met het ritme van de natuur en in alles wat we doen open, oprecht en vol passie te zijn. We zouden elke zich biedende gelegenheid moeten waarderen, andere mensen oprecht tegemoet moeten treden en zowel ontmoetingen als afscheid in het leven met een lichte, kalme houding moeten benaderen. Op deze manier vinden we de kracht om onze weg voort te zetten – vrij en onbelemmerd, precies zoals de trotse geest van de Mongolen die over de eindeloze uitgestrektheid van de steppe galopperen.

Voor degenen die houden van en de muzikale wereld van Shen Yun willen ervaren, zijn hun werken, inclusief het sublieme werk hierboven, online te genieten bij Shen Yun Creations (Shen Yun Zuo Pin).

Foto van auteur
Auteur
Een bezoek aan de Shen Yun-showroom heeft mijn kijk op traditionele kunst en de diepgaande waarde ervan echt veranderd, heel anders dan de moderne werken die ik gewend ben. Deze ervaring inspireerde mij om deze verfijnde, klassieke stijl in mijn eigen leven op te nemen, waardoor ik positieve veranderingen bij mezelf en mijn dierbaren zag ontstaan. Professioneel heb ik een grote waardering voor het creatieve proces ontwikkeld, waarbij ik leer van de geduld en precisie die oude ambachtslieden toepasten om betekenisvolle, kwalitatieve werken te creëren. Met de wens deze waarden te verspreiden, hoop ik dat we in deze chaotische moderne tijd een balans en een pad naar het goede kunnen vinden door de kostbare spirituele lessen uit traditionele cultuur en kunst.